Vorige week vertelde ik op Facebook dat ik vroeger echt een kleine wereldredder wilde zijn. Voor de dieren en de mensen om me heen. Misschien zelfs wel een pleaser in de dop, door gebeurtenissen in ons gezin.

Inmiddels weet ik wat mijn valkuilen zijn. Wat voor mezelf handig en beter is om te doen.
Daardoor kan ik er anderen weer mee helpen; en dat doe ik graag.

Weet dat er een gevaar zit in:
• Jezelf onderaan je prioriteitenlijst zetten
• Een hekel hebben aan hulp vragen
• Verwachten dat anderen zien wanneer je zelf hulp nodig hebt

WAT WIL JIJ?

Vraag je bij alles af of het je gelukkig maakt.
Als je een voorstel of vraag krijgt, vraag jezelf dan eerst of je dit wel echt wilt, voordat je spontaan JA zegt.
Ga opschrijven hoe je leven eruit zou zien als je 100% je hart volgt.

(SCHIJN)VEILIGHEID

Rond de tijd dat ik jongvolwassen was, ging ik altijd voor veiligheid. Risico’s nemen was niet aan mij besteedt. Geen onaangename verrassingen alsjeblieft.

Aan de ene kant ben ik, denk ik, zo opgevoed; mijn moeder was een lieve, maar onzekere vrouw. Aan de andere kant heb ik in mijn puberteit te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag, al kenden we die term toen nog niet.

Door in mijn eigen veilig cirkel te blijven, ontwikkelde en groeide ik ook niet. Op school en met stages liep ik daar ook tegenaan. Maar niemand in mijn omgeving om me dat te vertellen of wist wat er speelde.
Op latere leeftijd had ik nog steeds moeite met opbouwende kritiek.

DE NATUUR DOET HET VOOR

De natuur heeft daar geen last van. Bomen, struiken en planten groeien als het hun tijd is. Niet omdat ze mooier willen zijn als de buurman, maar gewoon omdat het kan.

Wat heb je in dit seizoen van groei nodig om zelf te kunnen groeien?
• Een kleine aanmoediging of duwtje in de rug
• Zet een eerste kleine stap naar een tussendoel
• Word je bewust van je denkpatronen

• Durf fouten te maken, daar leer je juist van
• Wees liefdevol naar jezelf
• Trek niet gelijk 7-mijlslaarzen aan

En natuurlijk een klein beetje zelfvertrouwen wat gaandeweg mag groeien.

Het verbaast je vast niet dat ik ook wel iemand ben van de routines. En binnen de chaos van een defensiegezin, is het ook goed om wat vastigheid te hebben.
Laatst was ik een keer vrij op een middag waarop ik normaal gesproken altijd aan het werk ben. Ik wist gewoon even niet wat ik ermee moest.

Heb je dat ook wel eens?

Een kopje koffie gedaan en even geluncht (routine), daarna even met de hond een langer stuk lopen.
Genoten van de omgeving en van teckel Lotte.
Toen ik thuis kwam was mijn hoofd leeg en was de inspiratie terug om de middag goed in te vullen.

WAT TE DOEN?

In de paniek schieten heeft geen zin.
Zijn er geen verplichtingen? Geniet dan van je middag en doe iets waar je blij van wordt.

Ga iets nieuws ondernemen, spreek met iemand af of ga lekker even wandelen als je echt niets kunt bedenken.
Maar kom in beweging dat hebben je lichaam en je geest nodig om voorwaarts te kunnen gaan en te ontwikkelen.

Merk je nou, dat het bij jou niet zo simpel is, stuur me dan een whatsappje. Samen kunnen we kijken of het handig is om een afspraak voor een consult te maken. Met mij kennisachtergrond en eigen ervaringen help ik je weer op weg zodat je leven ook weer echt van jou wordt.

Een mooi moment om dat in de lente te doen, het moment waarin alles weer gaat groeien.