Mijn zintuigen weer opengezet om te gebruiken en te oefenen. Zo voelt het in ieder geval. Ik vond dat best wel spannend. Dan zul je zien; er gebeuren ineens echt nare dingen om me heen.
Niet met mij persoonlijk, maar ik merk ze wel op. Ze roepen herinneringen van vroeger op. Het deel van mijn brein, die zich daar mee bezighoudt, is er als de kippen bij. De amygdala.
Het voelt als een test van het universum, maar dat niet zo. Ik mag mijn zintuigen weer bewust inzetten en oefenen. Ik zie de opkomende zon in de ochtend. De hond die zichtbaar geniet van de wandeling. Ik voel dat ik erop mag vertrouwen dat alles goed komt.
De afgelopen dagen had ik wat “hoofdwerk” op de computer; bezig met de website. Dat voelde even fijn, maar nu is het tijd om, na een paar dagen, mijn radar voor gevoel weer aan te zetten en mijn zintuigen weer groen licht te geven. Alles wat je aandacht geeft, groeit.
Sluit jij je soms ook af? Durf jij jezelf weer open te stellen?
Het is mooi schaduwwerk. Het is goed om schaduwwerk te doen. Het geeft me het besef van wat er met me gebeurt, hoe ik erop reageer en wat ik mag helen als er iets geheeld dient te worden.
Schaduwwerk hoeft niet altijd tot heling te leiden. Soms is het besef en de acceptatie genoeg. Als je je er maar bewust van bent, denk ik.
Meebewegen op de ademhaling, ritme en hartslag van Moeder Aarde.
Stap voor stap verder.
Ik heb wat tips voor als je zelf met je schaduwkant aan de slag wilt:
⚫Schaduwwerk kost tijd. Forceer het proces niet; laat inzichten geleidelijk komen.
⚫Niet alles hoeft direct opgelost te worden. Soms is heb besef genoeg.
⚫Schrijf je gedachten en gevoelens op om patronen te ontdekken en eventueel te helen.
⚫Let op fysieke signalen tijdens het proces; je lichaam geeft vaak aanwijzingen.
⚫Maak regelmatig contact met Moeder Aarde of doe oefeningen om geaard te blijven.
⚫Praat met iemand die je vertrouwt als het even te veel wordt.
⚫Elke stap tijdens je schaduwwerk is belangrijk, hoe klein ook.
