Regen en zonneschijn wisselen elkaar aardig af de afgelopen weken. Al heb ik het gevoel dat de regen weer de overhand krijgt. Het zorgt er wel voor dat er weer van alles opkomt en groeit in de natuur. De bomen worden groen en de (wilde) planten, schiet de grond uit. Ze doen het er goed op.

En soms is het best grappig om met de volle zon naar het bos te rijden om daar vervolgens een half uur in de stromende regen te wandelen met je hond. En als je naar huis rijdt, is het weer droog. Het is niet anders en soms is het achteraf best lekker.

Voor je eigen mentale en emotionele ontwikkeling heb je regen en zonneschijn ook nodig. Om los te laten en te kunnen groeien.

Wist je dat sommige mensen zelfs bang zijn om gelukkig te zijn? Angst, dat het geluk zo weer omslaat, net als het weer. Dat het ze niet gegund is of een voorteken voor slechtere tijden.
Maar geluk gaat niet over “als dit nu gebeurt, dan kan ik gelukkig zijn”. Je kunt besluiten om nu gelukkig te zijn.

Geluk zit in je hoofd, of juist niet als je dit niet wist.
De Oostenrijkse neuroloog en psychiater Victor Frankl zat tijdens de tweede wereldoorlog in meerdere concentratiekampen. Een van zijn uitspraken door deze ervaringen is de volgende:

“Alles kan van de mens worden afgenomen, behalve één ding: de laatste van de menselijke vrijheden – om iemands houding te kiezen in een bepaalde reeks omstandigheden, om zijn eigen weg te kiezen.”

Jij bepaalt hoe je tegen het leven aankijkt, en hoe je je erover voelt. Dit kan je niet worden ontnomen. Niemand pakt ze je af, het zijn jouw gedachten en conclusies. Jij kiest de route, hoe je ergens op wilt reageren. Jij neemt je eigen beslissingen en hebt je eigen gedachten. Jij bent ook de enige die, met wat hulp eventueel, die gedachtestroom kunt veranderen.

Tranen vallen en dat mag. Je emoties mag je laten stromen, het laat zien hoe moedig je bent. Je wereld wordt soms op zijn kop gezet. Houd je dan goed vast tijdens de storm. Eens flink boos worden kan je net dat zetje geven om er toch voor te gaan.

Je bent daarna ervaringen rijker en als de zon gaat schijnen, groei je als persoon. Jouw eigen “ik” word weer een stukje mooier. Naast veel opleidingen heb ik op die manier veel levenservaringen opgedaan. En was het altijd leuk?! Nee, ik voelde me waardeloos op het moment zelf, de wereld verging. Maar ik heb er wel wat mee kunnen doen, het een plek gegeven en daardoor gegroeid.

Net zoals de natuur het best groeit als in april de zon schijnt en het ook regelmatig regent.