Verborgen gebreken

Je kent het misschien wel, een vriend heeft een prachtig mooie auto, maar wat jij niet weet is dat er bij iedere tankbeurt ook een liter olie bij moet. Of iemand op een prachtig mooie fiets. Alleen overdag zie je niet dat beide fietslampen het niet doen. Of je hebt een prachtig mooi brood gebakken, je snijdt hem open en de binnenkant van je brood is nog vloeibaar deeg.

Zou kunnen mensen ook van alles mankeren en mentale problemen hebben die jij aan de buitenkant niet ziet.

PTSS, depressie, fibromyalgie, chronische stress, (jeugd)trauma zijn dingen die je niet per direct op hoeven vallen. En omdat iedereen uniek is, uit het zicht bij ieder op een unieke manier. Natuurlijk zijn er hoofdlijnen qua klachten en is er bekend hoe het menselijk brein werkt. Dit kun je in mijn e-book lezen.

Om er even één uit te pikken: PTSS kan ontstaan na het meemaken van één of meerdere schokkende/traumatische ervaringen. Meestal kun je zoiets goed verwerken. In sommige gevallen lukt dit niet en krijg je een Post Traumatische Stress Stoornis. Het kan om één traumatische ervaring gaan, maar ook om een optelsom van verschillende ervaringen. Zowel kinderen als volwassenen kunnen dit krijgen. En meestal zie je zo helemaal niets aan de persoon met PTSS. Je merkt meestal in gedrag in eerste instantie niets.

Met PTSS ben je vaak veel sneller overprikkeld en gestrest, met alle reacties van dien Het kan zijn dat de spanning zich letterlijk in je lijf opbouwt en je veel last van overbelaste spieren en pezen hebt. Je kunt last hebben van herbeleving doordat je iets meemaakt wat je aan de gebeurtenis doet herinneren.
Slecht slapen, concentratieverlies, angsten, noem maar op.
Doordat het trauma niet goed verwerkt is, blijft het vlucht, vecht, bevries-mechanisme van het lichaam actief en schakelt niet meer uit. Ieder mens reageert daar anders op en het uit zich niet bij iedereen op precies dezelfde manier.
Wat wel zo is, dat je het niet ziet als je het niet weet. Laten we niet te snel een oordeel over een ander hebben, als we niet alle “ins and outs” van deze vrouw of man of kind weten.

Je kunt niet voelen, ervaren wat een ander voelt en ervaart en je weet niet wat een ander denkt of beleefd. Heb je vragen over PTSS, chronische stress of fybromyalgie of wil je er even je hart over luchten, dan kun je me altijd een bericht of email sturen.

Loslaten, modewoord of zielsmissie van iedereen?

Ik hoor, lees en zie veel over loslaten deze week.

En dat klopt voor mijn gevoel ook wel. Het najaar en de winter is ook de periode van loslaten en in jezelf keren. Van heel vroeger uit omdat de natuur hetzelfde doet en wij als mens eigenlijk ook niet anders konden.

Nu stuiven we eigenlijk maar door. Maar langzaam is dat aan het veranderen.
Als ik aan loslaten denk, denk ik ook direct aan; vasthouden, controle houden, vertrouwen, zelfvertrouwen.

Ik moest ook denken aan het verhaal van de monnik die met zijn leerling op een queeste was. Vrouwen waren in alle opzichten verboden terrein. Toen ze bij een rivier aankwamen, waar ze door zouden waden, zagen ze een vrouw. De leerling bleef ver uit haar buurt. De monnik had al gauw door dat de vrouw de rivier alleen niet over kon steken. De stroming was voor haar te sterk. Hij tilde haar op en doorwaadde met haar de rivier. Hij zette haar aan de overkant neer en zwijgend liepen de monnik en de leerling verder. Op een gegeven moment kon de leerling zich niet meer inhouden. Hij kwam met de gedachte die hem de hele tijd had beziggehouden; dit had de monnik niet mogen doen!

Na een poosje naast zijn leerling gelopen te hebben, onderbrak de monnik zijn leerling: “ik heb haar alleen naar de overkant gedragen en losgelaten. Jij hebt haar vanaf de rivier tot aan nu in je gedachten meegenomen en niet losgelaten”.

Wat is loslaten dan eigenlijk?

Ik vind het lastig te omschrijven, maar ik denk dat het niet de bedoeling is dat je alles maar vergeet of bant uit je leven. Het is het tegenovergestelde van vasthouden, van controle houden.

Laat ik het eens letterlijk bekijken. Ik laat een vaas los. Hij valt en zal waarschijnlijk stuk gaan. De vaas is niet weg. Het is nog steeds een vaas (als je hem tenminste weer in elkaar zou lijmen 😉 )

Stel je wilt de vaas niet stuk hebben, maar je wilt hem wel loslaten. Dan zet je hem bijvoorbeeld in een doos op zolder. Je denkt er misschien nog een paar keer aan. Maar daarna zit hij niet meer in je “directe” werkgeheugen. De vaas, het denken eraan en de vraag wat je er nu wel of niet mee moet, kosten je geen energie meer. Omdat je daar niets meer mee doet.

En ik hoor mezelf denken dat een vaas natuurlijk geen overleden persoon is, het is geen chronische ziekte waar je mee zit of een ruzie die je gehad hebt. Maar de basis van het loslaten is hetzelfde. Je laat los en geeft daarmee een controlerende gedachte vrij. Die energie laat je gaan. Het geeft je ruimte, rust en meer energie en je voelt je gelukkiger.

Als je dan later “die vaas” nog weer eens tegenkomt op jouw zolder, dan kun je er met een glimlach en liefdevol naar kijken. “Ach ja, die vaas, daar maakte ik me zo druk over. Ik wist niet wat ik er mee moest. Het is nu tijd om hem naar de kringloop te brengen, dan maak ik er een ander gelukkig mee”.

Foto: Enrique Meseguer via Pixabay

#loslaten #vasthouden #controle #leven #veranderen #vertrouwen #zelfvertrouwen #energie #levensgeluk #positiviteit #persoonlijkegroei #ontwikkeling

Chat openen
Kan ik helpen?
Fijn dat je me gevonden hebt. Heb je vragen over je gezondheid, stress, mentale issues? Zoek je een holistisch coach? Laat me weten wat je vraag is.

Groetjes, Aradia