Maand: september 2020

Eigenlijk hebben we altijd best een apart gezin (gehad). Ik hoor het ook wel eens van vrienden, maar dan denk ik “ach, dat valt toch wel mee”. 😉

Maar blijkbaar gaat het bij veel gezinnen met een militair in het gezin toch anders. Ik heb zelf ervaren, dat als vrouw van een militair, je gezin in alle gevallen écht op de eerste plaats komt. Je houdt altijd rekening met de oefeningen, aparte werktijden en uitzendingen van je partner. In die tijd ben je er ook extra voor je kind(eren). Want is het is niet zo dat papa (of mama) over moet werken, nee, die is er gewoon vaak weken of maanden niet. Maar daar ben ik zo ingegroeid en mijn kind met mij.

En ik baalde ook best wel eens, als de oefening weer precies in een schoolvakantie viel. Maar ja, het was niet anders.

Nu zijn we nog met zijn tweeën en de afgelopen week was een gekke week. Ik geef op dinsdagavond en zaterdagochtend yogales en mijn man is meestal de avonden op dit moment wel thuis. Maar afgelopen week én afgelopen weekend had hij iedere avond wel afspraken staan. En alleen de vrijdagavond waren we ’s avonds allebei vrij én thuis.

Normaal gesproken zou ik daar best wel een beetje van gebaald hebben. Ik moet toegeven dat ik dit maal gewoon heb genoten van het vooruitzicht dat we vrijdagavond samen zouden hebben. Het is best fijn dat je van een ervaring die eigenlijk negatief “zou moeten” of zou kunnen zijn, een positieve ervaring kunt maken. En dat dit ook gewoon automatisch gaat.

Als er nog een extra afspraak bijgekomen was voor die vrijdagavond, dan had ik ook wel mijn grenzen gesteld en had ik dat tegengehouden.

Prioriteiten stellen vind ik best belangrijk. Niet alles is even belangrijk, wel heb ik inmiddels wel geleerd dat ook ikzelf op dat prioriteitenlijstje moet staan. Want “goed voorgaan doet goed volgen” en “wie zichzelf bewaart, bewaart geen rotte appel”.
En als ik goed voor mezelf zorg, ben ik ook in de mogelijkheid om goed voor een ander te zorgen.

Je creëert je eigen wereld en gedachten en geluk komt van binnenuit.

De geneeskunde die wij nu kennen heeft een lange voorgeschiedenis. Eerst is het allemaal begonnen met planten, kruiden en voedingsmiddelen. De mens wist wat te gebruiken en dit werd vaak van moeder op dochter doorgegeven. Er was vaak in een stam of dorp één persoon die hier het meeste kennis had en mensen behandelde. Dat werd later de apotheker en kruidenarts.

Er kwamen ook behandelingen en die bestonden enkel uit het verzorgen van wonden, het zetten van botbreuken en later ook eenvoudige operaties. Vaak zonder een echte verdoving en deze behandelingen van de chirurgijn gingen ook lang niet altijd goed.

Doordat de bevolking groeide, er vaak van een bepaald kruid niet voldoende te vinden was en/of de vraag te groot, ging men eind 1800 op zoek naar andere mogelijkheden en methoden. Het lukte om plantaardige stoffen op een chemische manier te maken. En daar zag men ook gelijk handel in.

De moderne geneeskunde was geboren.

Nu is het zo dat je vast wel eens een kruidenthee drinkt. Wij Nederlanders drinken die vaak zoals gewone thee; zorgen dat het een beetje een kleurtje heeft en opdrinken maar. Zover is er niets aan de hand.

De afgelopen periode heb ik naar aanleiding van mijn berichten vragen gehad over bepaalde kruiden en de wisselwerking met de hedendaagse geneesmiddelen. Want die kan er wel degelijk zijn! Dit geldt ook voor bepaalde voedingsmiddelen.

Als je dus een kruidenthee echt als medicinale thee wilt gaan drinken, is het goed om te letten op het feit of je zelf medicatie slikt!

De medicinaal gebruikte kruiden kunnen de werking van normale medicijnen verstoren. Je kunt bijvoorbeeld denken aan hartmedicatie, medicatie voor Parkinson, bloedverdunners, de anticonceptiepil en insuline-gerelateerde medicatie. Verder moet je uitkijken als je zwanger bent en/of wanneer je borstvoeding geeft met wat je eet en drinkt.

Informeer altijd even wat kan en wat niet kan. Ik kijk het graag voor je na.

Alles is vergankelijk. Dat besef kwam van de week weer binnen. Niets blijft zoals het is. Alles is eigenlijk voortdurend in beweging.

En toch hebben wij vaak moeite met verandering.

Terwijl niets ooit hetzelfde blijft. Ook al heb je het gevoel dat je stilstaat, ben je toch constant in “beweging” en verandert er van alles.
Het is denk ik meer het gevoel dat wij geen controle hebben over de verandering, wat het lastig maakt.

Je hebt vaak het gevoel dat je controle hebt over veel dingen, maar als je heel eerlijk gaat kijken, is dat niet zo. En dat hoeft ook niet. Ieder en alles heeft zijn eigen beweging en ritme.

Elke verandering is even wennen en aanpassen, of het nu om iets positiefs gaat (gevoelsmatig) of iets negatiefs. De rups houdt op te bestaan, maar wordt een vlinder. Een bloem is maar bepaalde tijd in bloei, maar geeft zijn zaad af voor nieuwe bloemen.Een mensen of dierenleven beëindigt, bedoelt of onbedoeld, en laat herinneringen achter en heeft anderen om zich heen met zijn of haar bestaan veranderd.

Jijzelf verandert ook, je bent nu iemand anders als toen je 4 jaar oud bent. En misschien ben je niet helemaal de persoon die je zou willen zijn. Gelukkig kunnen we dat voor een groot deel wel zelf veranderen. Die groei of verandering in jezelf kun je zelf doen of met ondersteuning van iemand anders. Dat laatste maakt het vaak toch fijner en prettiger.

Ook veranderingen waar je geen vat op hebt, kun je verwerken en een plekje geven. Gesteld dat het een verandering is waar je moeite mee hebt. Dat is niet erg. Iedereen is uniek en heeft zijn eigen kwaliteiten. Zo kunnen we elkaar helpen.

Ik ondersteun en help mensen in het vinden van hun eigen uniekheid en ritme. Maar als ik mijn auto kapot heb, kijk ik naar mijn echtgenoot en vraag ik hem ernaar te kijken. Dat is zijn uniekheid. Hij repareert bijna alles op mechanisch vlak wat stuk is.

Maar alles is constant in beweging en daar veranderen we niets aan. Moeten we ook niet willen, toch?!