Mijn lief is weer thuis na 3,5 maand missie. En daar ben ik hartstikke blij mee! Ik heb me wel verbaasd over hoe makkelijk het aanpassen eigenlijk ging. Nou is dat met een eerste missie anders als met de zesde, maar toch.
Ook de laatste maanden waren in de wereld veel veranderingen. En ook daar zijn we niet blij mee, maar over het algemeen doen we het wel. We zijn wat dat aan gaat toch echte kuddedieren. Daar komt volgens mij bijna geen wilskracht aan te pas. Of toch wel?
Ook als je gaat kijken naar bijvoorbeeld een schaakspel, gaat het om tactiek en strategie en niet zo zeer om wat je wil. Het gaat om wat handig is. En met dansen kan er maar één leiden.
Toch is het belangrijk om te weten wat je wilt. En om je wilskracht in te zetten als je het echt wilt.
Jij bent immers verantwoordelijk voor je eigen leven. Ook als je geen keuze maakt, neem je indirect een beslissing. En dus maak je een keuze. Maar niet vanuit het hart en de wil.
Voor mij heeft dat even geduurd. Ik was ook niet verwonderd toen ik erachter kwam dat mijn Tzolkin-geboortezegel van de Maya’s “de gele mens” was. Deze heeft als levenspad en als vraagstuk “Wat wil ik?”
Het is ieders unieke leven. Ieder, en ook jij, zou zich constant horen af te vragen; “Wat wil ik?” Luister naar je hart.
Lukt dat niet, zoek er hulp bij om er tools voor te krijgen.
Want als jij je hele leven alleen het hart van anderen blijft volgen, zonder naar die van jezelf te luisteren, heb je niet geleefd.
Jouw leven is uniek, het is meer als een schaakspel.
