Geen schaduw zonder licht

Waarom doe ik wat ik doe? Iets wat ik me veel afvraag de laatste tijd. Waarom volg ik mijn hart als therapeut/coach.

Ik zie altijd twee kanten aan een verhaal, twee kanten van het plaatje. Zo zit ik in elkaar. Geen schaduw zonder licht, geen yin zonder Yang. Een mens heeft ook twee kanten. Je mag als mens zelf weten of je van je schaduwkant wil leren en wat je met het geleerde wilt doen.

Zonder storm wordt er niets gezuiverd en komt er geen mooi weer; harmonie.

Ik meerdere stormen meegemaakt in mijn leven. Ik weet als geen ander hoe in de storm te staan en hoe er uiteindelijk ook uit te komen. Beseffend dat de storm voorbij is, dat het betrekkelijk goed gaat en wat te doen om in de stilte te mogen staan en weer te mogen groeien. Soms was dat best een zoektocht en vaak voelde ik me een “einzelgänger”. Mensen worden steeds meer in hokjes geplaatst waardoor ze moeite hebben mee te komen en er bij te horen en zich goed te voelen zoals ze zijn.

Van storm en regen wordt je sterker en kun je hetgeen je geleerd hebt omzetten naar iets moois. Iets moois voor jezelf om te groeien.

In een storm help je vaak je kind, man, vrouw, ouder om de storm goed uit te komen. Samen. Dat houd in dat je ook jezelf in de storm niet moet vergeten. Als iedereen redelijk ongeschonden uit de stressvolle situatie komt, behalve jij, is er iets niet goed gegaan.

Iedereen heeft een kern, een oerkracht in zichzelf. Vanuit hier kun je jezelf weer in balans brengen. Alle energie weer één richting uit stromend en weer in harmonie met jezelf. Hierdoor straal je dit ook weer uit naar anderen. Je bent een kracht vanuit je eigen kern voor je omgeving. Jezelf niet vergetend in dit proces.

Binnen ons gezin zijn er ook twee duidelijke kanten. Toch leven wij in harmonie. Ik als heks en mijn man als militair. Een groot contrast en gelijk een harmonie. De harmonie hebben wij na iedere uitzending weer teruggevonden. En mijn man heeft natuurlijk ook een sprookjeshuwelijk; hij wordt iedere morgen naast een heks wakker. Hoe mooi kan het zijn?! 😀

Ben ik een zweverige type, een zweverige heks? Nee, dat ben ik niet. Onze contrasten houden mij in balans. Ik kan dus ook erg aards zijn. Die balans is ook nodig. Er is geen schaduw zonder licht. Zweverigheid, verbinding met het universum of goddelijke, kan er alleen zijn als er ook een nuchtere, aardse basis is. Die basis heb ik en kan ik bieden en wil ik aan anderen leren en uitdragen.

In de storm kan ik je leren overeind te blijven, nadat we je balans terug hebben gevonden.

Ik ben ook wat vasthoudend. 😀 Ik geloof in bovenstaande en blijf dit zoeken, ook al moet de onderste steen boven.